“Υπάρχει φώς στη χώρα του Batman,του Superman και όλων αυτών των ηρώων;”

  
​  Aς πάμε μια βόλτα στην αντίπερα όχθη,πέρα από τον Ατλαντικό, στη χώρα του Batman,του Superman και όλων αυτών των ηρώων που οφείλουν να υποφέρουν για να απομονωθούν από την κοινωνία και να πατάξουν το έγκλημα…
Όχι δε θα αφιερώσω χρόνο να αναλύσω το δράμα τους καθώς μου προκαλεί μια μικρή αναγούλα. Άλλωστε ποτέ δεν ήμουν φαν τους, ούτε πρόκειται και να γίνω. Ήμουν πάντα λάτρης των υποηρώων, του λεγόμενου underground. Θέλω αυτό που διαβάζω να έχει στοιχεία από το προσωπικό δράμα του καθημερινού ανθρώπου. Να μπορώ να ταυτιστώ. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα και αυτό είναι δεδομένο.Μη έχοντας βρει τον τελευταίο καιρό κάποιο αξιόλογο ανάγνωσμα και αρνούμενος να αναλωθώ σε βιβλία που δε με αντιπροσωπεύουν, αποφάσισα να δω μια παλιά αγαπημένη ταινία. Ο τίτλος American Splendor,μάλλον δε θα λέει και πολλά στο ελληνικό κοινό.

Ο Χαρβει Πικαρ είναι ένας μικροαστός που μισεί τη ζωή του, καθώς δουλεύει σαν υπάλληλος σε ένα γραφείο που φτιάχνει διαφημιστικά φυλλάδια. Για να αποτάξει τη δυστυχία από πάνω του και να την εκτονώσει, αποφασίζει να καταγράψει τις σκέψεις του στο χαρτί, κάνοντας ταυτόχρονα μερικές φιγούρες οι οποίες παραπέμπουν σε σκίτσο νηπιαγωγείου. Έχει ‘ομως την τύχη να γνωριστεί και να γίνει φίλος με τον άγνωστο μέχρι τότε Ρομπερτ Κραμπ ο οποίος διαθέτει το απαραίτητο ταλέντο για να εικονογραφήσει μια ιστορία. Βρίσκει τον ψυχισμό και τις σκέψεις του Χαρβει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και αποφασίζει να τον βοηθήσει να τις εικονογραφήσουνε.

Το περιοδικό American Splendor  θα γίνει ανάρπαστο σε όλες τις ΗΠΑ ενώ ο ίδιος ο Πικαρ θα συνέχισε κατ εξακολούθηση να είναι προσκεκλημένος σε μια από τις εκπομπές με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση, αυτή του David Letterman.


​ Στο θέμα μας όμως… o Crumb γεννήθηκε το 1943 μέσα σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, με μητέρα αλκοολική και πατέρα ιδιαίτερα αυστηρό και προσκολλημένο στα καθολικά πιστεύω του. Θα ασχοληθεί με τα κόμικ και τη ζωγραφική από ηλικία 6 ετών ενώ το 1964 θα εκδόσει για πρώτη φορά δουλειά του με τον τίτλο Φριτς ο Γάτος.


Η τεράστια επιτυχία που πέτυχε η σειρά οδήγησαν το γάτο του Crumb στην τηλεόραση, όπου έγινε ταινία. Η ταινία ήταν για τα δεδομένα της εποχής πολυ “προχώ”και θεωρήθηκε ακατάλληλη για ανηλίκους. Από την πλευρά του ο Crumb θεώρησε την ταινία ντροπιαστική και “σκότωσε” τον Φριτς στο επόμενο τεύχος του περιοδικού με έναν παγοκόφτη στο κεφάλι.

Το στυλ του απο τότε είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο, και σε αυτό συνέβαλλε και η χρήση LSD η οποία προσέδωσε στην εικονογράφηση του έναν ψυχεδελικό χαρακτήρα.

Στα σπουδαιότερα έργα του συγκαταλέγονται “η Γέννεσης” οπού χωρίς προσωπική παρέμβαση εικονογραφεί το περιεχόμενο της Παλαιάς Διαθήκης και το “Καφκα”,με τη ζωή του ομώνυμου συγγραφέα.

Έχει κατηγορηθεί για ρατσιστικό και αντιφεμινιστικό περιεχόμενο στα έργα του, πράγμα για το οποίο δεν παίρνω θέση καθώς το θεωρώ υπερβολικό. Το γεγονός όμως αυτό δεν αναιρεί το ιδιαίτερο ταλέντο του και την ανεκτίμητη προσφορά του στην 9η τέχνη…  To American Splendor το συνιστώ ανεπιφύλακτα για το μεσημέρι της Κυριακής σας, καθώς μπορείτε να το παρακολουθήσετε ελεύθερα και στο youtube…

 

 

Αφήστε μια απάντηση