Σήμερα το FiloxeniArt φιλοξενεί ένα δημιουργό με απόλυτη μουσική συνείδηση στην εθνική πατριωτική τραγωδία της Κύπρου και της Ελλάδας ευρύτερα. Με αμείλικτο σθένος , και απόλυτο πάθος εξυμνεί με την σύνθεση των μουσικών έργων του , τους ήρωες των απελευθερωτών αγώνων των Κυπρίων ενώ δεν είναι λίγα τα τραγούδια που ματώνουν στο άκουσμα της Τουρκικής εισβολής . Ο ίδιος πολυβραβευμένος συνθέτης και ποιητής – στιχουργός, διδάσκει με το ίδιο πάθος σε παιδιά εντός και εκτός Ελλάδας. Ο δικός του προσωπικός αγώνας συναντά σε στίχους, σε νότες, στις μνήμες, στις πληγές που ακόμα αιμορραγούν, φίλους και συνεργάτες , πατριώτες με το ίδιο συναίσθημα . Όλοι τους αντιστέκονται ελπίζοντας πως η ανάσταση δεν αργεί .
Ο Αντρέας Αντρέου είναι ο συνθέτης , ο ποιητής, ο δάσκαλος , που δεν έκανε την σπίθα πυρκαγιά, πολύ απλά γιατί η ζωή τον βρήκε ήδη στα καμένα , στα κομμάτια της ιστορίας από τα οποία έφτιαξε το υπέρτατο μουσικό έργο ζωής. Συνεχίζει με τον ίδιο καημό, το ίδιο πάθος , συχνά στην ίδια υφολογική. Μα ακόμα και τα τραγούδια αγάπης και έρωτα , τα υπαρξιακά , της ζωής, της περηφάνιας, μέσα από τους στίχους του και τις μουσικές συνθέσεις του μπορεί κάποιος να διακρίνει όχι μόνο τον καλλιτέχνη αλλά και τον άνθρωπο . Ιδιαίτερα σεμνός και ταπεινός , ευαίσθητος αλλά και αλτρουιστής υπογράφει τις δημιουργίες του με τέτοιο τρόπο αφήνοντας το προσωπικό στίγμα του για το οποίο κανείς δεν μένει ασυγκίνητος .
Α.Ρ.
Λίγα λόγια για τον δημιουργό
Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία, δημοσιογραφία και μουσική στην Αθήνα. Εργάζεται στην εταιρία Καταμέτρησης Διαφημιστικής Δαπάνης MEDIA SERVICES . Έχει εκδώσει δυο βιβλία με ( Στίχους για τραγούδι ) και άλλα δυο με ποίηση Το « Τραγούδι της θάλασσας » Αθήνα 1972 και « Του Θεάτρου και του ήλιου » ( Λευκωσία 1970 ) που τιμήθηκε την επόμενη χρονιά από το υπουργείου Παιδείας της Κύπρου με το Α’ Κρατικό Βραβείο για το αξιολογότερο Λογοτεχνικό έργο πρωτοεμφανιζόμενου Λογοτέχνη.
Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί στον Κυπριακό και Ελλαδικό τύπο και μεταδόθηκαν από τον Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Έχει γράψει Μουσική και τραγούδια για το Θέατρο ( Homo Catanaloticus του Γκαίριγκ και « Καλημέρα Ζωή » του Νίκου Ζακόπουλου και την τηλεόραση ( ΤΑ ΚΑΠΡΙΤΣΙΑ Της ΕΥΑΣ ) του Νίκου Ζακόπουλου ) Από την τηλεόραση παρουσίασε επίσης ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ και ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ ( Σε σενάριο Πέτρου Ανδρούτσου ) καθώς και πολλά τραγούδια του σε εκπομπές της ΕΡΤ και της τότε ΥΕΝΕΔ που αναφερόταν στην Κύπρο.
Η δισκογραφική του δουλειά άρχισε το 1976 με την έκδοση των δίσκων « Σπείραν φωτιά μες το νησί » στίχοι Γιώργου Κανλή και « Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο » ( στίχοι Γιάννη Ρίτσου ) με ερμηνευτή τον Γιάννη Δημητρά . Ακολούθησε το 1977 η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ 1955 – 59 και ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ( και τα δυο σε στίχους του ίδιου συνθέτη ) καθώς και το ΚΥΠΡΟΣ 1974 το 1979 . Στην συνέχεια εκδίδει με δίσκο την ποιητική σύνθεση του Πέτρου Ανδρούτσου ( Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΑΣ 1980 ) και διευθύνει χορωδίες της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά , με αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής την έκδοση του δίσκου ΞΕΚΙΝΗΜΑ την επόμενη χρονιά. Στην Μελβούρνη είναι υπεύθυνος σύνταξης των Εφημερίδων της Ελληνικής ( COMMUNITY NEWS ) και Κυπριακής κοινότητας ( CYPRIOT VOICE ) αντίστοιχα. Διδάσκει επίσης στα Ελληνικά σχολεία της Μελβούρνης στο Φεστιβάλ Ελληνικού τραγουδιού, της οποίας παίρνει το 1982 το Α’ Βραβείο για το τραγούδι του ( ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ) Το ίδιο τραγούδι παίρνει το βραβείο του καλύτερου στίχου στον ( Γιώργο Κανλή ) και καλύτερης ερμηνείας στην Μαργαρίτα. Το τραγούδι αυτό δίνει τον τίτλο στον επόμενη δίσκο που θα κυκλοφορήσει το 1984 σε στίχους του Νίκου Ζακόπουλου, του Γιώργου Κανλή , και του ίδιου του Συνθέτη , για να ακολουθήσουν τον επόμενο χρόνο ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ σε στίχους Γιώργου Κανλή και σε συνεργασία με τον Συνθέτη Μανώλη Χρυσοστομίδη , σε μουσική του οποίου γράφτηκαν έξι από τα 12 τραγούδια του δίσκου αυτού.
Δίνει συναυλίες για την Κύπρο αφιλοκερδώς … συνέχεια από το 1975 , τουλάχιστον μια φορά τον κάθε χρόνο παρουσιάζοντας τον κύκλο τραγουδιών του « ΚΥΠΡΙΔΑ ΗΡΩΕΣΣΑΝ» , Ε.Ο.Κ.Α και «ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΑΓΑΡΗΝΟ» , με ερμηνευτές τον Γιάννη Δημητρά και τον Μάνο Αρβανιτίδη οι οποίοι τα δισκογραφούν το 1994 με τον γενικό τίτλο «ΚΥΠΡΟΣ ΑΕΙΖΩΗ» . Στο έργο αυτό συμμετέχουν ο Τζων Μοδινός και ο Κώστας Σμοσκοβίτης. Ακολουθεί το 1996 η έκδοση σε cd δυο τραγουδιών αφιερωμένων στην θυσία των Σολωμού Σολωμού και Τάσου Ισαάκ με γενικό τίτλο «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» . Τα τραγούδια αυτά εκδίδονται επίσης σε dvd το 2014. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν επίσης
«ΗΡΩΟΜΑΝΑ ΕΟΚΑ» ( 2014 ), Αποτελείται από 12 αφηγηματικά κείμενα και τραγούδια σε στίχους και μουσική του ίδιου που αναφέρονται σε 10 Ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων το 1955-59 . Στο έργο αυτό τραγουδούν κατά αλφαβητική σειρά ο Μάνος Αρβανιτίδης , ο Γιάννης Δημητράς, ο Τζων Μοδινός , ο Κώστας Σμοκοβίτης και ο Μιχάλης Χατζημιχαήλ . Τα ποιητικά κείμενα αποδίδουν ο Μανώλης Παπαγιαννάκης και ο Γιάννης Παπαιωάννου.
«ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ» … Μεταφορά σε cd ανέκδοτων ηχογραφήσεων καθώς και τραγουδιών του που αναφέρονται στην τραγωδία της Κύπρου το 1974 και έχουν εκδοθεί σε δίσκους βινυλίου. Ερμηνεύονται κατά αλφαβητική σειρά από τους : Γιάννη Δημητρά, Νίκο Μακρόπουλο, Αντώνη Μιχαηλίδη , Τζον Μοδινό, Γεράσιμο Μπεκατώρο και Κώστα Σμοκοβίτη. Οι στίχοι είναι του Γιάννη Ρίτσου , του Γιώργου Κανλή, του Νίκου Ζακόπουλου και του ίδιου του συνθέτη.
«ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ» … Αναφορές στην Τουρκική εισβολή του 1974 περιέχει το cd αυτό, όπου πριν από κάθε τραγούδι η Λένα Μουσούτη και ο Γιάννης Παπαιωάννου αποδίδουν ποιήματα των : Βασίλη Μιχαηλίδη ( Ο Εθνικός ποιητής της Κύπρου ) του Γιάννη Ρίτσου, Κώστα Μόντη, Θεοδόση Πιερίδη, Γεβκένι Γιεφτουσένκο , Γιώργου Κανλή και του ίδιου του συνθέτη. Στο cd αυτό όπου υπάρχουν και live ηχογραφήσεις – οι περισσότερες από την συναυλία ΚΥΠΡΟΣ ΑΕΙΖΩΗ 1994 τραγουδούν κατά αλφαβητική σειρά οι : Μάνος Αρβανιτίδης, Γιάννης Δημητράς, Νίκος Μακρόπουλος, Τζον Μοδινός, Γεράσιμος Μπεκατώρος, και Κώστας Σμοκοβίτης.
«Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΜΟΣΚΟΒΙΤΗΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ» … Ο δημοφιλής καλλιτέχνης ερμηνεύει 12 τραγούδια για την Κύπρο , σε στίχους του Γιώργου Κανλή, και του ίδιου του συνθέτη. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 40 χρόνων από την τουρκική εισβολή 1974 , ο Κώστας Σμοκοβίτης τραγουδά, όλες τις πτυχές της Κυπριακής τραγωδίας . Από την προδοσία , τον ξεριζωμό, από τις πατρογονικές εστίες, το αίσθημα εγκατάλειψης, την επικράτηση του αδίκου , τον πληγωμένο Πενταδάκτυλο με τις αιμάσσουσες πληγές του – σύμβολο του αλύτρωτου Κυπριακού Ελληνισμού – ως την καταγγελία της υποκριτικής και – ενίοτε εγκληματικής διεθνούς αδιαφορίας.( ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ) και την αταλάντευτη απόφαση για αντίσταση και αγώνα ( ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΕΤΟΥΤΗ Η ΓΗ )
ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟΣ
Στίχοι- Μουσική: Αντρέας Αντρέου
Ερμηνεία: Κώστας Σμοκοβίτης
Είναι κι ένα πικρό βουνό στου ήλιου τ’ ανηφόρι.
Δεν το δροσίζει ο καιρός, δεν το φυλούν αγγέλοι,
μον’ το δαγκώνουμε σκυλιά και ξύνουν τις πληγές του,
Λύκοι στα χρώματα του Γκρι μαδούν τις αντοχές του.
Με μια σημαία τούρκικη, μαχαίρι στην καρδιά του,
να πίνει του το αίμα του , να τρώει τα σωθικά του.
Κράτα, Βουνό, κι εγώ έρχομαι, πάλι να σ’ αναστήσω
χίλιες σημαίες λεύτερες στον κόρφο σου να στήσω.
Με τη θηλιά ο Καραολής, με τη φωτιά ο Γρηγόρης
και στ’ άτι Ακρίτας Διγενής σου γνέφουν ” Μην κιοτεύεις!”
Μαζί Ισαάκ και Σολωμός φωνάζουν “Μην τουρκεύεις!”
και οι κομμάντος της ΕΛΔΥΚ δείχνουν σου πώς ν’ αντέχεις.
Κι εσύ, το ξέρω, αγκομαχάς μες στη φωτιά και το αίμα
τι ‘ναι βαριά που κουβαλάς την τούρκικη σημαία.
Κράτα Βουνό κι εγώ έρχομαι πάλι να σ’ αναστήσω,
χίλιες σημαίες λεύτερες στον κόρφο σου να στήσω..
ΒΑΡΩΣΙ ΜΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ
Στίχοι – Μουσική: Αντρέας Αντρέου
Ερμηνεία: Κώστας Σμοκοβίτης
Την δική μου Πόλη δεν την ξέρει κανείς.
Βαρώσι μου, Αμμόχωστος, ολάνθιστε καημέ μου,
Βαρώσι μου, Αμμόχωστος και φως των ομματιών μου,
στον ύπνο μου έρχεσαι συχνά, πικρό παράπονο μου.
Έχεις τα μάτια σου κλειστά, τα χείλη σου σφιγμένα
και στα λυτά σου τα μαλλιά αηδόνια ξεχασμένα.
Πες μου πού να ‘ρθω να σε βρω, πού να σε συναντήσω,
κει που σε κρύψαν οι καιροί ένα φιλί ν’ αφήσω.
Έχεις τα μάτια γαλανά, μάτια μου δακρυσμένα,
έχεις στο σώμα σου πληγές, τα χέρια ματωμένα.
Και της ψυχής τα τραύματα, βαθιά στη γη κρυμμένα
πόσα σου πήραν οι καιροί, πόσα χρωστάν κι εμένα…
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Στίχοι – Μουσική: Αντρέας Αντρέου
Ερμηνεία: Κώστας Σμοκοβίτης
Μάνα που κάθεσαι σκυφτή στην Πέτρα της υπομονής
τάχα τι να προσμένεις;
Είναι η μοίρα σου αυτή να καίγεσαι και να πονείς
κι όλο μόνη να μένεις.
Κράτα μανούλα μου ψηλά, ψηλά την κεφαλή σου,
θα ‘ρθει μας και η ξαστεριά, θα ‘ρθει μας και η Λευτεριά,
μανούλα μου κρατήσου.
Μάνα που κάθεσαι σκυφτή στην όχθη της απαντοχής,
πες μου, πώς το αντέχεις;
Είχες σπιτάκι και φωτιά, τώρα μες στη βροχή γυρνάς
κι όλο ρωτάς τι έχεις…
Για το FiloxeniArt
Agathi Revithi
